RELIGIJE SU SASTAVNI DEO FILOZOFIJE ŽIVLJENJA LJUDI, A SLOBODA VEROVANJA SMATRA SE OSNOVNIM PRAVOM SVAKOG LJUDSKOG BICA.
PRAISTORIJSKI ČOVEK PRVO JE POČEO OBOŽAVATI SUNCE KAO DARODAVCA CELOG ŽIVOTA NA ZEMLJI. BOŽANSKO SUNCE JE TAKO PREUZELO DOMEN NAD SVETOM DUHOVA: ŠUMA, PREDAKA, ŽIVOTINJA I ZEMLJE JOŠ OD VREMENA LEDENOG DOBA.
PRIKAZ TOČKA SA KRSTOM ILI SLOVOM „X“ JE PRVO UNIVERZALNO OBELEŽJE SUNCA, ZVEZDE KOJA NAS GREJE I USLOVLJAVA CIKLIČNIM PROMENAMA GODIŠNJIH DOBA, SEZONA KIŠA I SUŠE, DOBA OBILJA I OSKUDICE, ŽIVOTA I SMRTI, SVETLA I TAME.
KRST JE U NEKOM OD OBLIKA BIO SAKRALNI SIMBOL DAVNO PRE HRIŠĆANSKE ERE, I TO MEĐU MNOGIM NARODIMA. KRST SASTAVLJEN OD DVE GREDE NASTAO JE MEĐU VAVILONCIMA, STANOVNICIMA DREVNE HALDEJE, A BIO JE KORIŠĆEN KAO SIMBOL BOGA TAMUZA (INICIJAL NJEGOVOG IMENA BIO JE U OBLIKU MISTIČNOG SLOVA TAU). POMENUTI KRST TAKOĐE JE KORIŠĆEN U EGIPTU. PRVI HRIŠĆANI NISU PRIHVATALI KRST KAO SIMBOL OD VREDNOSTI VEĆ KAO „PROKLETO DRVO“, SREDSTVO SMRTI I „SRAMOTE“. NJIHOVA VEZA JE BILA SKONCENTRISANIJA NA ONO ŠTO SE DOGODILO NA KRSTU I KROZ TU VEZU SPOZNAVALI SU POTPUNO OPROŠTENJE GREHA.
U TOM SMISLU APOSTOLI SU PROPOVEDALI O KRSTU I NJEGOVOJ SLAVI I NIKADA NISU SMATRALI KRST KOMADOM DRVETA KOJI SE MOŽE OKAČITI NA LANČIĆ, STAVITI OKO VRATA I NOSITI KAO ZAŠTITA ILI UKRAS.
KAKO BI SE UVEĆAO UTICAJ CRKVENOG SISTEMA, PAGANI SU PRIMANI U CRKVE, A DA NISU BILI OBNOVLJENI PUTEM VERE I DOPUŠTANO IM JE DA ZADRŽE SVOJE PAGANSKE OZNAKE I SIMBOLE. OD TADA JE, MALOPRE POMINJANI, TAU ILI T, U SVOM NAJČEŠĆEM OBLIKU SA SPUŠTENOM PREČKOM, BIO PRIHVAĆEN KAO SIMBOL HRISTOVOG KRSTA. OD TADA SE POČELO UČITI DA JE RASPELO HRIŠĆANSKI SIMBOL PA SU TAKO 431. GODINE UVEDENI KRSTOVI U CRKVE I CRKVENE PROSTORIJE, A NA ZVONICIMA NISU SE KORISTILI SVE DO 586. GODINE.
U ŠESTOM VEKU RASPELO JE PROGLAŠENO SVETIM OD STRANE RIMSKE CRKVE, ALI TEK NAKON DRUGOG KONCILA U EFESU ZAHTEVALO SE DA I PRIVATNE KUĆE POSEDUJU KRST.
PRVA PREDSTAVA KRSTA DATIRA IZ 134. GODINE, NAĐENA JE U PALMIRI, PORED NATPISA: „ONOME ČIJE JE IME BLAGOSLOVLJENO U VEČNOSTI, NAPRAVLJEN OD STRANE SALOMNA, ZA NJEGOV SPAS I SPAS NJEGOVE DECE.“
KRST JE POSTAO JOŠ ZNAČAJNIJI U VREME CARA KONSTANTINA OD BITKE NA MILIVIJSKOM MOSTU, PROTIV SVOG RIVALA MAKSENTIOUSA, 28.10.312. GODINE. KONSTANTIN JE NAKON POBEDE, UOBIČAJENOM AURELIJANUMOVOM SIMBOLU „SOL INVICTUSU“ (NEPOBEDIVO SUNCE) NA ŠTITOVE DODAO OZNAKE ISUSA HRISTA.
PRE SVEGA, U HRIŠĆANSTVU JE KRST ILI ČASNI KRST, KAKO SE NAZIVA U PRAVOSLAVLJU, SIMBOL RASPEĆA HRISTOVOG I NJEGOVE POBEDE NAD SMRĆU.
KRST SE SASTOJI OD HORIZONTALNE I VERTIKALNE CRTE, HORIZONTALNA OZNAČAVA ODNOS ČOVEK – ČOVEK, I UPUĆUJE NA LJUBAV PREMA SVOM BLIŽNJEM I SMRTNU SUDBINU ČOVEČJU, DOK VERTIKALNA UPUĆUJE NA ODNOS ČOVEKA PREMA BOGU I ČOVEKOVO USPENJE KA NJEMU U VIDU VASKRESENJA.
KRST JE ISTO TAKO I VEOMA LIČAN SIMBOL ZA SVAKOG HRIŠĆANINA, JER SIMBOLIZUJE I LIČNI KRST KOJI SE NOSI KROZ CEO ŽIVOT, KAO I RASKRSNICU NA KOJOJ SE DONOSE ODLUKE OD KOJIH ZAVISI DA LI ĆE NEKO PRIHVATITI KRST SAMO KAO SIMBOL SMRTI I MUČENJA ILI SREDSTVO POMOĆU KOJEG, KROZ MUČENJE I TEŠKOĆE, DOSTIŽEMO SPASENJE.